smile and everybody is happy!
Door: Stefan
Blijf op de hoogte en volg Stefan
24 Juli 2013 | Australië, Cairns
Hallo, hallo
Het voelt als; Ik mag weer eens wat schrijven! En om eerlijk te zijn dat is een goed gevoel. Er is weer teveel gebeurd, althans… Ik wil bijna toegeven de dingen die gebeuren worden merendeels standaard. Dat is hetzelfde als, na een jaar lang Australië niet meer opschrikt van een kangaroo, maar in je tweede jaar je ze weer graag wilt zien!
Na een lange reis, zo’n 3000 km ben ik dan in Cairns beland, en ik heb mensen ontmoet die mij weer anders laten denken.. Dat is raar als je het zo opschrijft, maar het is echt waar. Elke keer wanneer je mensen ontmoet is er iets wat je van hen kunt leren. Je ontmoet iemand, en dat zal vast een reden hebben dat je die persoon ontmoet. Waarom? Geen idee.. als ik deze vragen kan beantwoorden.
Dus, terug bij af.. In Darwin heb ik niet super veel gedaan. Mensen ontmoet die mee wilden rijden naar Cairns, en de rest van de tijd een beetje rondgehangen. Niet veel speciaals dus.
Mijn mede reisgenoten waren Jens, Tim en Timur. 1 Zweed en 2 Duitsers, waarvan 1 van turkse afkomst is. Het duurde voor het eerst in de tijd in Australie lang om mensen mee te krijgen! Maar uiteindelijk toch maar weer de auto vol.
Het enige wat onderweg echt interessant was, was dat we een paar truckers ontmoette. Met een slingshot waarmee ze wilde katten aan t beschieten waren. De avond hebben we meer besteed om te zien hoe “Swede Irwin” zijn prooi probeerde te vangen, voor een $100 als hij de kat ving. De reden dat dit zo interessant was; We reden in de desert. Er was niets te zien behalve 1 lange rechte weg in de middle of nowhere!
De meeste dagen bestond uit rijden en kaarten. We speelden Chinees poker en de loser moest het eten maken. Na het eten was er een 2de game voor de afwas. Daarna volgde meestal een derde voor het ontbijt de volgende morgen.
Townsville was de eerste stad die we tegenkwamen aan de oostkust. Waarna we verder reden richting Innisfail, om de langste waterval te zien in Australie. Eenmaal daar was er een dikke laag mist waardoor er niets te zien viel.
De volgende stop was mission beach. Een campspot aan het strand. Hier verbleven we 2 dagen, het was niet ideaal weer, maar we hadden een stop nodig. De dag dat we vertrokken namen we een lifter mee. Hij moest 3km verder zijn. Bleek dat deze man in het bos leefde. We mochten een kijkje nemen in zijn omgeving zijn thuis. Dat was 1 van de beste dingen die je je maar kunt bedenken. We kregen honing mee, passionfruit, limoen, allerlei bladeren waarmee we zouden kunnen koken, citroengras, etc. Hij liet ons zien hoe hij leefde.
Vervolgens vertrokken we richting Cairns.
In Cairns is niet veel te doen, en als ik het mag omschrijven.. het is saai. Wel, meer als saai als dat er niet veel te doen is, het uitgaansleven is goed, en de mensen zijn chill.
Maar, aan de andere kant is het een stad met veel groen, eigenlijk een stad in de rainforrest, wat een bijzondere uitstraling geeft. Als je het via die kant bekijkt is Cairns een hele mooie stad.
Dit is wat Sarani mij vertelde, ik kwam haar tegen op straat en ze is van Melbourne. Toen ze dit zei ben ik met een andere kijk op de stad gaan kijken,.
Daarnaast zei ze iets over mensen, dat de mensen die met elkaar optrekken meestal hetzelfde zijn. Qua uiterlijk.
We zaten op de stoep en hebben alle couples en groepen met elkaar vergeleken en ze had gelijk.
De afgelopen dagen ben ik naar cape tribulation geweest. Met Jens en Timur. Tim had een vlucht naar India.
Cape tribulation is een prachtgebied. Camperen in een regenwoud. Een berg beklommen, wat ons zo een 5 uur duurde. Naar het strand, waar het regenwoud ophoud start de zee.. een zeer mooi gebied. Daarnaast uiteraard ook weer gekaart voor het eten en de afwas!
Nu ben ik weer terug in Cairns, en ik heb geen idee wat ik de komende dagen ga doen… Doorreizen naar het zuiden is nog iets te vroeg, hier in cairns blijven duurt weer veel te lang..
We zullen wel weer zien.
Voorlopig gaat alles nog goed met mij en geniet ik nog elke dag!
Groetjes!
Het voelt als; Ik mag weer eens wat schrijven! En om eerlijk te zijn dat is een goed gevoel. Er is weer teveel gebeurd, althans… Ik wil bijna toegeven de dingen die gebeuren worden merendeels standaard. Dat is hetzelfde als, na een jaar lang Australië niet meer opschrikt van een kangaroo, maar in je tweede jaar je ze weer graag wilt zien!
Na een lange reis, zo’n 3000 km ben ik dan in Cairns beland, en ik heb mensen ontmoet die mij weer anders laten denken.. Dat is raar als je het zo opschrijft, maar het is echt waar. Elke keer wanneer je mensen ontmoet is er iets wat je van hen kunt leren. Je ontmoet iemand, en dat zal vast een reden hebben dat je die persoon ontmoet. Waarom? Geen idee.. als ik deze vragen kan beantwoorden.
Dus, terug bij af.. In Darwin heb ik niet super veel gedaan. Mensen ontmoet die mee wilden rijden naar Cairns, en de rest van de tijd een beetje rondgehangen. Niet veel speciaals dus.
Mijn mede reisgenoten waren Jens, Tim en Timur. 1 Zweed en 2 Duitsers, waarvan 1 van turkse afkomst is. Het duurde voor het eerst in de tijd in Australie lang om mensen mee te krijgen! Maar uiteindelijk toch maar weer de auto vol.
Het enige wat onderweg echt interessant was, was dat we een paar truckers ontmoette. Met een slingshot waarmee ze wilde katten aan t beschieten waren. De avond hebben we meer besteed om te zien hoe “Swede Irwin” zijn prooi probeerde te vangen, voor een $100 als hij de kat ving. De reden dat dit zo interessant was; We reden in de desert. Er was niets te zien behalve 1 lange rechte weg in de middle of nowhere!
De meeste dagen bestond uit rijden en kaarten. We speelden Chinees poker en de loser moest het eten maken. Na het eten was er een 2de game voor de afwas. Daarna volgde meestal een derde voor het ontbijt de volgende morgen.
Townsville was de eerste stad die we tegenkwamen aan de oostkust. Waarna we verder reden richting Innisfail, om de langste waterval te zien in Australie. Eenmaal daar was er een dikke laag mist waardoor er niets te zien viel.
De volgende stop was mission beach. Een campspot aan het strand. Hier verbleven we 2 dagen, het was niet ideaal weer, maar we hadden een stop nodig. De dag dat we vertrokken namen we een lifter mee. Hij moest 3km verder zijn. Bleek dat deze man in het bos leefde. We mochten een kijkje nemen in zijn omgeving zijn thuis. Dat was 1 van de beste dingen die je je maar kunt bedenken. We kregen honing mee, passionfruit, limoen, allerlei bladeren waarmee we zouden kunnen koken, citroengras, etc. Hij liet ons zien hoe hij leefde.
Vervolgens vertrokken we richting Cairns.
In Cairns is niet veel te doen, en als ik het mag omschrijven.. het is saai. Wel, meer als saai als dat er niet veel te doen is, het uitgaansleven is goed, en de mensen zijn chill.
Maar, aan de andere kant is het een stad met veel groen, eigenlijk een stad in de rainforrest, wat een bijzondere uitstraling geeft. Als je het via die kant bekijkt is Cairns een hele mooie stad.
Dit is wat Sarani mij vertelde, ik kwam haar tegen op straat en ze is van Melbourne. Toen ze dit zei ben ik met een andere kijk op de stad gaan kijken,.
Daarnaast zei ze iets over mensen, dat de mensen die met elkaar optrekken meestal hetzelfde zijn. Qua uiterlijk.
We zaten op de stoep en hebben alle couples en groepen met elkaar vergeleken en ze had gelijk.
De afgelopen dagen ben ik naar cape tribulation geweest. Met Jens en Timur. Tim had een vlucht naar India.
Cape tribulation is een prachtgebied. Camperen in een regenwoud. Een berg beklommen, wat ons zo een 5 uur duurde. Naar het strand, waar het regenwoud ophoud start de zee.. een zeer mooi gebied. Daarnaast uiteraard ook weer gekaart voor het eten en de afwas!
Nu ben ik weer terug in Cairns, en ik heb geen idee wat ik de komende dagen ga doen… Doorreizen naar het zuiden is nog iets te vroeg, hier in cairns blijven duurt weer veel te lang..
We zullen wel weer zien.
Voorlopig gaat alles nog goed met mij en geniet ik nog elke dag!
Groetjes!
-
24 Juli 2013 - 08:16
Catie Blokker:
Hoi Stefan
Wat is het toch iedere keer weer interessant om te lezen wat je meemaakt en met recht soms zijn dingen gewoon saai. Maar ook dat hoort erbij, net als mensen ontmoeten en bijzondere gesprekken voeren.
groetjes en maar weer veel plezier toegewenst, Catie -
24 Juli 2013 - 12:44
Kees En Rita:
Hé vakantieganger,
Zo te lezen zie je weer ontzettend veel van dat verre land. Is het er net zo warm als in Nederland?
Bij ons was het de afgelopen dagen tropisch warm.
Wat zijn je werkplannen? Ga je nog op zoek naar een baantje of is er niet veel aanbod?
Veel plezier verder en neem maar een borrel op onze kosten, haha -
26 Juli 2013 - 15:46
Lonneke Rijpkema:
Hoi Stefan,
soms duurt het weer een jaartje voordat iemand reageert......
Ik ben inderdaad ook in Innisfail geweest en in Cairns en in Cape Tribilation en in Port Douglas. Wij hebben daar toch wel een heel mooie tijd gehad. Vanuit Cairns en Port Douglas hebben we prachtige tochten gemaakt naar het Rif. Cairns was inderdaad leuk voor het uitgaan, maar voor ons met name onze uitvalsbasis naar andere plekken. En in Cape Tribilation hebben we een Cassowary in het wild gezien en hebben we het achterwerk van een groene mier mogen proeven.......
Ik heb je nu aangevinkt, zodat ik gelijk een mailtje krijg als jij iets hebt geschreven, dat was ik de vorige keer vergeten.
Ik heb twee weken geleden je filmpje voor het 25 jarig huwelijksfeest van je ouders mogen aanschouwen..ik heb er van genoten. Je verandert wat dat betreft niet veel, alleen je haardracht.
Geniet en ik volg je nu wat consequenter.
Gr. Lonneke -
28 Juli 2013 - 13:35
Willy Groenewege.:
Ha Stefan, leuk om weer wat van je nieuwe indrukken te lezen. Wens je wederom veel nieuwe en mooie ervaringen toe. Met hartelijke groet, Willy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
